2. düşük (16 haftalık)

ilk düşükten 3 ay sonra yine bir gecikme ve yeniden bir heyecan acaba mı??? 😊 doktora gitmemeye kararlıyım hemen, bir 2 hafta kadar geçsin öyle gidicem aynı şeyler tekrarlansın istemiyorum derken ufak bir kanama olunca ben dayanamayıp doktora koştum heme yine 1 hafta gecikmeli olarak bu sefer kendi doktorumun yolunu tuttum 😊

bu sefer her şey yolunda bir şekilde beta hcg değerlerim olması gereken düzeydeydi. progestan kullanmaya başladım folik asit vs. sonra bebişimizin kesesini gördük daha sonra da kalp atışlarını... ilk seferden dolayı gayet temkinli şekilde ilerledik... adım adım ilerlemek en iyisi bebeğimle şunu yaparım bunu yaparım hayalleri yok çok uzun bir süreç bu herşey olabilir o yüzden bir kontrolden ötekisine her şey yolundadır umudu ile ilerledik... bu sefer yine de istemeden de olsa anneler kardeşler kısacası herkesin haberi oldu ki pek istediğim bir şey değildi.12 hafta olunca herkes bilsin ama di mi? 😉

Allaha şükür bulantı falan da yoktu ben de... Rahat bir hamilelik süreci anlayacağınız...

16. hafta 3 boyutluya gireceğim ilk defa. Bu sefer annemi de aldık o da görsün diye. Önce kendi doktoruma sonra 3. boyutluya girecektim.

Doktor baktı baktı yüzünün asılmasından birşeylerin ters gittiğini anladım anlamamak imkansız...

Amniyo sıvısı kalmamış bebeğimde çok az bir kalp atışı var, var yok arası. O sırada eşim arabayı park edeceği için biz önden hastaneye gitmiştik hemen de bizi almışlardı içeri. dolayısıyla haberi aldığımda yanımda yoktu. Odaya gelince o da anladı halimizden. Amniyo sıvısı azar azar gitmiş galiba hala ne olduğunu tam bilmiyorum. Ama büyük bir mutlulukla girdiğimiz doktorun odasından büyük bir üzüntü ile çıktık. Coraspirin kullandığım için kan sulandırıcının etkisinin geçmesi 2-3 gün sürüyor benim durumumda riskli bir durumdu. O yüzden fakülte hastanesine yönlendirildim. Bu arada bebek gelişimi normal ölçülerde yani ne olduysa yeni olmuş.

aşağıda rapor için tekrar baktılar bu sefer kalp atışı da yoktu. hastaneden çıkıp öteki hastaneye gidene kadar bebeğin yasını tuttum. sonra insanoğlu yine kendi derdine düşüyorsun. ne olacak ne yapacaklar vs. Sonucta hastaneye yattım suni sancı vererek doğum yaptım. 30 aralık saat 3'te gittiğim hastaneden 31 aralık günü saat sabah 6 sularında bebeğim benden tamamen gitmişti. zor bir süreç anlatması da zor yaşaması da... bazı şeyleri insan kendi başına yaşıyor istesem de anlatamam. doğumhaneye refakatçi almadıkları için yalnızdım. ne yaşadığımı ben biliyorum ama dışarıda bekleyen eşim ineli kolu bağlı bir şekilde ne olduğunu bilmeden beklemesinin duygusunu bilmiyorum. anlayacağınız ailedeki her birey kendi acısını yaşıyor bir şekilde. 16 hafta olduğu için bebeğimizi eşime teslim etmişler. babamla birlikte dedemin ayakucuna gömülü. Hala gitmedim 1 yıl oldu...

karlar yağarken herkes instagramda kar fotosu paylaşırken ben hastanede yatağımda yatıyordum. hayat tüm hızı ile devam ediyordu. tarifi yok ama sanırım hüzün doluydum...

yılbaşı gecesi annemin evindeydik. lohusaydım artık. ilk günler hiç aklıma gelmeyen bir şey 3. gün sabahında göğüslerin sızlaması ile ortaya çıktı vücut süt gelmesi için hazırlık yapmaya başlamış... Duyduğum şok üzüntü, hemen doktora gidip bunun için bir ilaç var laktasyon inhibitörü gibi bişi adını hatırlamıyorum verdi. Sürekli sargı ile dolandım bi 5-10 gün... O zamanda ayrı bir tokat gibiydi ilk fark edişim...

işte burada inancınız çok önemli... Kucağıma alıp kaybetmedim veya 9 ay taşıyıp son anda kaybetmedim. hamileliği kolaydı sıkıntı çekmedim... Alacağı nefesi yiyeceği ekmeği yokmuş yavrumun. bizim şefaatçimiz oldu...

neden ben demeyin vardır bir hayır, her şeyin olumlu yanından düşünmek lazım... nasip... başka söylenecek söz yok...

tabi ki üzüldüm ağladım ama elden gelen bir şey yok... kimseye kızamazsın olacağı vardı ve oldu. belki özürlü olacaktı farklı sıkıntıları olacaktı bilemezsin ki... İsyan etmemek lazım, ben hep her şeyin hayırlısı dedim. Bir şeyi çok istersem hayırlısını dilemeden oldu hayatımda ama hiç iyi olmadı sonu. Bu dersi iyi aldım o yüzden hep hayırlısını dilerim Allah'tan... Boynunu büküp hayırlısı demekten başka çare yok...her şeyin daha kötüsü var bu hayatta bu ne sadece benim senin başına geldi ne de en zoru en acısı benim yaşadığım... Allah dağına göre kar verirmiş...

Sonra ki süreç:

bebeğin genetiğine bakıldı bizden kan alınıp incelendi ve bana faktör 5 denilen test yapıldı. Kan pıhtılaşması ile ilgili. Sonuçta Faktör 5 negatif olmasına rağmen o testte iki gende çekinik olarak bulunduğundan doktor iki çekinik bir ana faktör eder. Bebeği büyük ihtimal bu nedenle kaybettiniz dedi. Bir sonraki hamilelikte kan sulandırıcı iğne ile bebek sahibi olabilirsiniz dedi. En azından nedeni belli olduğu için sevindiğini söyledi. Bu iyi haberdi anlayacağınız...

Bebeğimin cinsiyetini öğrenemedik ya da söylemediler sordum ama... Fasülyemiz, olarak kaldı adı...

faktör 5 testi 2 düşük yapana bazı devlet hastanelerinde 3 düşükten sonra ücretsiz yapılıyor. Ama ilk düşükte yapmak isterseniz belli bir ücret karşılığında yapabiliyorsunuz. Genetik olarak geçen bir durum olduğunu söylemişlerdi. Bir tanıdığımızın başına gelmişti kuzeni çocuk sahibi olmayı düşündüğünde bu testi yaptırdı ve pozitif çıktı dolayısıyla hamile kalır kalmaz bu iğneden vurulmaya başlayacak...

etrafımızda pıtır pıtır doğuran istenmeyen hamilelik olan onlarca insan var ve sen istiyorsun ama olmuyor bu insanın zoruna gidebilir insanız sonuçta ama herkesin sınavı başka... yine aynı cümleye geliyorum hakkımızda hayırlısı 😊 Kimisi yerlerde yuvarlansa bebeğine birşey olmaz kimisine de rüzgar esse bebeğini kaybeder. Karar merci biz değiliz ne yazık ki... Doğanın kendi kuralları var sağlıklı bebek yaşar sağlıksız olan doğal seleksiyonla elimine olur (bu da bilimsel yaklaşımım)